- Σύβαρις
- Αρχαία αποικία της Μεγάλης Ελλάδας, που ίδρυσαν τον 8o αι. π.Χ. στη δυτική ακτή του κόλπου του Τάραντα οι Αχαιοί της Πελοποννήσου. Η πόλη βρισκόταν σε απόσταση 3,5 χλμ. από τις σημερινές εκβολές του ποταμού Σύβαρη, όπου εντοπίστηκε από τις ανασκαφές. Χάρη στην ευφορία της περιοχής, στην ευνοϊκή θέση για το εμπόριο και στη φιλοπονία των κατοίκων της, η Σ. έφτασε σε υψηλό βαθμό ευημερίας και πλούτου, έτσι ώστε η προσωνυμία του Συβαρίτη είναι ακόμα και σήμερα συνώνυμη του ανθρώπου που ζει σε χλιδή και μαλθακότητα. Η πόλη καταστράφηκε από τους Κροτωνιάτες το 510 π.Χ., ύστερα από πολιορκία δύο μηνών.
Ο εντοπισμός της αρχαίας πόλης έγινε δυνατός χάρη στην ανεύρεση αρχαϊκών αντικειμένων: επιβεβαιώθηκε ύστερα (από το 1962) από στοιχεία που καθορίστηκαν με γεωφυσικά μέσα.
Αρχαιότητες στην περιοχή της πόλης Σύβαρης, μιας από τις σημαντικότερες της Μεγάλης Ελλάδας.
* * *-άρεως, ή, και ιων. τ. γεν. -άριος και -άριδος, Α1. αρχαία ελληνική αποικία στην Λευκανία τής Κάτω Ιταλίας, γνωστή για την φιληδονία και την τρυφηλοτητα τών κατοίκων της2. σαρκοφάγο τέρας που κατοικούσε σε σπηλιά κοντά στους Δελφούς και καταβρόχθιζε ανθρώπους και ζώα, αλλ. Λάμια3. ως προσηγ. σύβαριςφιληδονία, τρυφηλότητα.[ΕΤΥΜΟΛ. Άγνωστης ετυμολ.].
Dictionary of Greek. 2013.